Een nieuwe lockdown, een nieuw plan. Elke dag er enkele uren op uit trekken met de kids en de (nabije)natuur ontdekken. Net zoals we op onze geplande vakantie zouden doen.
Vandaag hielden we het dicht bij huis, letterlijk dan want we reden 5 minuten met de auto naar de start van het wandelgebied en wandelden in de gietende regen haast voorbij ons huis op de terugweg naar de auto.
De kleiputten van Terhagen in Rumst en Boom waren lange tijd in gebruik als kleiontginningsgebied. Daarna werden ze gebruikt als stortplaats voor onder meer huisvuil en asbest. Vanaf de jaren ’80 stopte het storten en nam de natuur stelselmatig het terrein in, tot het plaatje dat je er vandaag kan vinden. Het gebied wordt begrensd door de Kapelstraat en de dorpskern van Terhagen ten zuiden, de Bosstraat ten westen, de Hoogstraat en het Keibrekerspad ten oosten en de vervuilde zones werden veilig afgespannen. De plannen tot sanering van dot gebied krijgen steeds meer vorm.
Hier en daar werden we letterlijk onderuit gehaald door de pracht van de natuur en het slijmerig slijk op de heuvels. Kristof moest ons regelmatig komen redden uphill, de laarzen van Decathlon zijn duidelijk meer slipbestendig dan die van Bergstein. Maar de kids bleven lekker droog en keken vooral uit naar de beloofde verrassing als we thuis kwamen. Ze speelden de rest van de namiddag. Ik kon zelfs een film bijna uitzien, terwijl Kristof een siëstake kon doen.
Outliving the Rebels 