gedicht, Persoonlijk, poezie

Afscheid

Afscheid nemen doe je niet ineens,
maar in honderdduizend kleine stukken

Wanneer berusten in wat is geweest
een feit
en plannen voor morgen
geen optie is

Wanneer je het laatst de deur toe trekt
het afscheid achter de rug
geen woorden meer
want eigenlijk alles
al honderdenduizend keer
gezegd

Dan weet je dat houden van
Altijd een vanzelfsprekendheid was

Teche 

Advertentie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s